Doggy Myth Busters 1 – Rijgedrag

Een nieuwe serie blog artikelen over veelgehoorde uitspraken in de hondenwereld: mythes of waarheid?

Rijgedrag – Dominantie of toch wat anders?

Je hebt ze vast weleens ergens gehoord, dit soort opmerkingen:

“Jouw hond rijdt op die andere omdat hij dominant is!”

Het is een hardnekkige mythe, die van de wereldovernemende rijdende hond 😉
Vandaag gaan we hier eens iets nader naar kijken, en uitleggen waar dit gedrag vandaan komt. In het verleden werd gesteld dat een hond die op andere honden rijdt dominant gedrag uitvoert. Inmiddels weten we dat wanneer een hond dat gedrag niet vertoont vanuit voortplantingsmotieven, de oorzaak gevonden kan worden bij stress. Bij stress komt onder andere testosteron vrij, een geslachtshormoon, en de aanwezigheid van dat hormoon kan ervoor zorgen dat een hond dit gedrag gaat vertonen. 

Kort gezegd zijn er dus twee redenen waarom een hond rijgedrag zou kunnen vertonen:

• Er is een lekker ruikende teef bij (loops, bijna loops of net loops geweest)
• De hond is gestresst

De eerste spreekt natuurlijk volledig voor zich. Rijden is in deze situatie volkomen natuurlijk, en hoewel niet altijd gewenst, wel heel logisch. Als je geen nestje wilt, volstaat het om reu en teef gedurende de loopsheid van de teef niet bij elkaar te laten. Ook teven kunnen in deze periode op elkaar gaan rijden overigens!

De tweede is wat ingewikkelder. Wanneer een hond stress ervaart, komen er enkele hormonen vrij in het lichaam, waaronder cortisol, (nor)adrenaline en, jawel, testosteron. Ook bij teven gebeurt dit. Die laatste, testosteron, is een geslachtshormoon, en kan er zodoende voor zorgen dat er onbewust gedragingen in gang gezet worden die horen bij de voortplanting. Rijden bijvoorbeeld dus. Veel baasjes vinden het super gênant wanneer hun hond op een andere hond rijdt, en straffen de hond vervolgens voor dit gedrag. Echter, wat je daarmee doet is een extra negatieve lading geven aan een voor de hond al enorm spannende situatie. Je geeft de hond dus alleen maar meer stress, en daarom helpt straffen in zulke situaties dus ook absoluut niet. Het beste kun je de hond uit de situatie halen, en proberen te voorkomen dat je hond in het vervolg weer in een soortgelijke situatie komt.

Tenslotte kan het rijden zelf de hond wel degelijk een fijn gevoel geven, en dat kan een reden zijn voor de hond om het gedrag te herhalen. Dit zie je vaak bij honden die rijden op dekens, knuffels en kussens in huis. Ook dit gedrag is vaak in eerste instantie ontstaan vanuit stress, maar kan een gewoonte worden. Onze Labrador Juno doet dit soms. Toen we haar kregen had ik nog niet de kennis die ik nu heb, en heb ik het rijden op knuffels laten doorgaan. Voor haar is het een gewoonte geworden, en ik merk dat ze het nu nog steeds soms doet als ze een drukke dag gehad heeft. Tegenwoordig haal ik haar rustig uit de situatie met een kluifje of een gevulde Kong of iets dergelijks, en leg ik de knuffel in kwestie weg.

Dus wat te doen bij rijgedrag:

• Wel doen: je hond afleiden en/of uit de situatie halen, en vervolgens rust bieden
• Niet doen: je hond straffen voor het gedrag. Straffen verergert de stress, en dus het gedrag.